Παραδοσιακά Κείμενα

Hokyo Zan Mai

Το Hokyo Zan Mai είναι έργο του δασκάλου Tozan ο οποίος έζησε από το 807 μέχρι το 869. Hokyo Zan Mai σημαίνει το Σαμάντι του Καθρέφτη του Θησαυρού. Σαμάντι σημαίνει συγκέντρωση και η έννοια του εδώ είναι: συγκέντρωση στο ζαζέν.

Αλάθητο, αναμφισβήτητο, έτσι είναι το ντάρμα.
Ο Βούδας και οι Δάσκαλοι της μεταβίβασης δε μίλησαν γι’ αυτό. Τώρα μπορείτε να το αποκτήσετε.
Γι’ αυτό, παρακαλώ, διατηρείστε το άθικτο.

Το άσπρο χιόνι στοιβάζεται στο ασημένιο οροπέδιο, το φεγγαρόφωτο τυλίγει
τον άσπρο ερωδιό.

Είναι παραπλήσια
μα όχι απαράλλαχτα, είναι άρρηκτα συνδεδεμένα αλλά καθένα καταλαβαίνει την κατάστασή του.

Η συνείδηση
δεν είναι ομιλία.
Αν παρουσιαστεί η ευκαιρία Πρέπει να πάμε κι εκεί.

Ταραγμένος από τις λέξεις, πέφτεις στο βάραθρο.
Σε ασυμφωνία με τις λέξεις, φθάνεις στο αδιέξοδο της αμφιβολίας.

Να πηγαίνεις ενάντια,
να αγγίζεις,
δεν αξίζουν ούτε το ένα μήτε το άλλο. Αυτό είναι σαν πύρινη σφαίρα.

Έκφραση
με γλώσσα διανθισμένη, ανήκει στο χώρο των ρύπων!

Στα μεσάνυχτα βρίσκεται το πραγματικό φως, Η αυγή
δεν είναι φωτεινή.

Τούτη η φράση γίνεται ο κανόνας του υλικού. Αν τη χρησιμοποιήσετε,
μπορείτε ν’ αποδιώξετε όλους τους πόνους και τις δυσκολίες.

Ακόμα κι αν είναι χωρίς συνείδηση, δεν είναι χωρίς λαλιά.
Αν όμως αυτό είναι ασύνειδο αυτό γίνεται λαλιά.

Όπως όταν κοιτάζεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη: Η μορφή και το είδωλο αλληλοκοιτάζονται.
Δεν είσαι το είδωλο,
αλλά το είδωλο είναι εσύ.

Σαν τα βρέφη στον κόσμο
έχουν τα πέντε χαρακτηρηστικά:
Όσο πηγαίνουν τόσο έρχονται,
δεν ξεπροβάλλουν ... δε μένουν ...
δε μιλούν ... Βαβά ουαουά ...
Τελικά δεν μπορούν να αξιώσουν τα αντικείμενά τους, γιατί η ομιλία τους δεν είναι σωστή.

Οι έξι γραμμές του εξαγράμμου του «σούρι» περικλείουν το αμοιβαίο παιχνίδι. Ωστόσο, η αιτία της καθιέρωσης
των τριών απορρέει από το πέντε.

Όπως οι πέντε γεύσεις του φυτού Τισό

Αυτό είναι εντελώς
σαν ένα διαμαντένιο σκήπτρο (βάτζρα)

Όταν το ορθό και το πλάγιο συναντώνται και συσφίγγονται (όπως τα πόδια στη στάση του λωτού) υπάρχει κατά θαυμάσιο τρόπο συγκερασμός ερώτησης και απάντησης.

Είναι οικείο με την προέλευση είναι γνώριμο με την Οδό.

Αν είναι ανάμικτο, υπάρχει ευτυχία.
Αλλά δεν πρέπει να κάνουμε κανένα λάθος.

Είναι αθώο και μυστήριο,
δεν ανήκει ούτε στην ψευδαίσθηση μήτε στο σατόρι.

Ο νόμος της αλληλεξάρτησης και η ευκαιρία μπορούν να πραγματοποιούνται στο φως και στη σιγή της καρδιάς.

Ο μικρόκοσμος μπαίνει στο άπειρο. Το όριο του μακρόκοσμου είναι το ίδιο το όριο του κόσμου.

Αν δημιουργηθεί μια διαφορά, έστω και απειροελάχιστη, αυτό δεν μπορεί να εναρμονιστεί με το ρυθμό της μουσικής.

Τώρα υπάρχει το αιφνίδιο και το βαθμιαίο το Ζεν γίνεται τομή,
αυτό είναι μέτρο σύγκρισης.

Παρά την κατανόηση των αιρέσεων και την πραγμάτωση της ιδέας, είναι κηλίδωση στο πραγματικό σατόρι.

Στο εξωτερικό... η γαλήνη,

στο εσωτερικό... η κίνηση, είναι σαν το πεδικλωμένο άλογο και τον κρυμμένο αρουραίο.

Καθώς όλοι οι δάσκαλοι της μεταβίβασης ένιωσαν βαθύτατη θλίψη γι’ αυτό το σημείο, αισθάνονται την ανάγκη να δωρίσουν το ντάρμα. Και καθώς ακολουθεί καθένας τη γεμάτη

πλάνη ψευδαίσθηση,

έτσι συγχέει το άσπρο με το μαύρο. Όταν σβήνει η ψευδαίσθηση, τότε την ίδια εκείνη στιγμή,
καθένας μπορεί να καταλάβει μόνος του.

Αν επιθυμείτε να προσαρμοσθείτε, να συνταιριαχθείτε, με τα παλιά ίχνη που μεταβιβάστηκαν, παρακαλώ, κοιτάξτε με προσοχή
το παράδειγμα των αρχαίων που προηγήθηκαν. Το δέντρο έχει παρατηρηθεί εδώ και δέκα εκατομμύρια χρόνια
για να επιτευχθεί η οδός του Βούδα.

Σαν την ανεπάρκεια του τίγρη, σαν τα νυχτερινά μάτια του αλόγου.

Με το σύμπλεγμα της κατωτερότητας, τα αντικείμενα, τα είδη φαντάζουν σαν σπάνιος θησαυρός.
Καθώς οι άνθρωποι διατηρούν τη φρίκη μέσα στο πνεύμα τους,
ο δάσκαλος πρέπει να μεταμορφώνεται σε γάτο ή σε άσπρο βόδι.

Ο δάσκαλος της τοξοβολίας,
με τη σωστή του υψηλή τεχνική, μπορεί να αγγίξει το στόχο ακόμη και στην πιο μεγάλη απόσταση. Αν όμως το βέλος και η λόγχη συγκρουστούν
στον αέρα,
τότε και η ύψιστη τεχνική
χάνει όλη της την αποτελεσματικότητα. Αυτό μονάχα πετυχαίνει.
Ο ξύλινος άνθρωπος τραγουδά.
Η πέτρινη γυναίκα σηκώνεται
και χορεύει.

Οι ακόλουθοι οφείλουν να υπακούουν το βασιλιά, ο γιος οφείλει να ακολουθεί τον πατέρα του.

Το χρέος του γιου προς τον πατέρα δεν είναι να μην ακολουθεί.
Αν δεν υπακούς δεν είσαι πραγματικός ακόλουθος.

Η κρυμμένη πράξη, όταν χρησιμοποιηθεί, μυστικά, οικεία,
θα φανεί ηλίθια και περιορισμένη.

Ονομάζεται υποκείμενο μέσα στο υποκείμενο.